Ρεπορτάζ
Κέλλυ Δημητρούλια

Την «Παρέα Άνεμος» συνάντησα δημοσιογραφικά τον Μάιο του 2015, όταν ήδη είχαν γίνει 400 αποστολές. Το μέτρημα σταμάτησε από τους ίδιους κάπου στις 1.000 και σήμερα πλέον σημασία έχει μόνο ο αριθμός όσων χρειάζονται βοήθεια για να σταθούν στα πόδια τους και όσων μπορούν να προσφέρουν από το δικό τους υστέρημα.
Η ΙΔΕΑ ΚΑΙ Η ΠΑΡΕΑ
Η ιδέα ήρθε από το Σικάγο, όπου εθελοντές του Πολεμικού Ναυτικού της Αμερικής, φορώντας τις στολές τους, πρόσθεταν στο παρουσιαστικό τους μια μύτη «μπόζο», χάριζαν αρκουδάκια και στιγμές γέλιου σε παιδάκια που νοσηλεύονταν στη μονάδα παιδικού καρκίνου και περνούσαν χρόνο μαζί τους.
Αρχικά συναντήθηκαν καμιά 50αριά φίλοι, οι περισσότεροι Έλληνες που είχαν επιστρέψει από το εξωτερικό στην Καλαμάτα. Ενεργοποιήθηκαν περισσότεροι ενώ ακολουθούν πολλοί στα social media. Ανά πάσα στιγμή όμως μπορούν να είναι ενεργά πάνω από 500 μέλη της ομάδας, ανάμεσά τους και επιχειρηματίες που δεν κάνουν γνωστά όσα προσφέρουν.

ΑΝΕΜΟΣ ΔΥΝΑΜΗΣ & ΧΑΡΑΣ
Δέκα χρόνια μετά, ο Σωτήρης νιώθει την ίδια ενέργεια μαζί με τα μέλη της παρέας. «Ο άνεμος μ΄ αρέσει γιατί δεν στέκεται ποτέ σε ένα σημείο. Περνάει, δροσίζει, φεύγει, ανανεώνει και ανανεώνεται. Και στις οικογένειες που βοηθάμε θέλουμε να δίνουμε πνοές, ενέργεια και δύναμη να ορθοποδήσουν».
Υπερήφανος και χαρούμενος διηγείται ιστορίες οικογενειών που βοηθήθηκαν, στάθηκαν στα πόδια τους και τώρα εκείνες βοηθούν άλλους.
Θυμάται με συγκίνηση μια νέα οικογένεια με δύο παιδιά που έφυγαν για την Αθήνα μέσα στην κρίση για κάτι καλύτερο, αλλά συνάντησαν μεγάλες δυσκολίες. Ζήτησαν ξανά βοήθεια αλλά τελικά κατάφεραν να σταθούν δυνατοί και να βρουν μόνιμη δουλειά. Σήμερα ενημερώνουν την παρέα πως εκεί που δουλεύουν χρειάζονται εργαζόμενους και προσφέρουν δουλειά!
Ακόμα μια ιστορία από τις πολλές με σημασία και νόημα είναι εκείνη μιας εγκύου μητέρας με παιδιά, η οποία γνώρισε τη στήριξη της ομάδας με τρόφιμα και άλλα, για τα παιδιά. Όταν τα πράγματα στη ζωή της πήγαν πιο καλά, κάλεσε και ζήτησε κάποιος να παραλάβει κρέας που είχε αγοράσει η ίδια, για να προσφερθεί σε άλλες οικογένειες με παιδιά.
«Τρομερή χαρά! Απίστευτη!» Αυτό είναι το συναίσθημα του Σωτήρη μέσα από την συμμετοχή του σε όλη αυτή την προσπάθεια. Ο ίδιος σαν οδηγός έχει λάβει μέρος τουλάχιστον σε 900 αποστολές και η επαφή με τις οικογένειες είναι για τον ίδιο μια μεγάλη περιπέτεια που τον γεμίζει με ενέργεια.
«Ο άνεμος είναι αόρατος. Μακάρι να μπορούσαμε κι εμείς να αφήνουμε τα πράγματα έξω από τα σπίτια και να μη φαινόμαστε, αλλά δε γίνεται».
Η παρέα έχει υιοθετήσει κατά κάποιον τρόπο τα ειδικά σχολεία. Έχει μάλιστα πολλά να διηγηθεί για χαρούμενα προσωπάκια παιδιών που δέχτηκαν καλούδια στο σπίτι τους σε γιορτές ή χωρίς αιτία.
Υπάρχει οργάνωση, αγάπη, μεράκι κι εμπιστοσύνη εξηγεί ο Σωτήρης  για να υπογραμμίσει ότι «Δίνοντας δύναμη και χαρά στους γύρω μου, εγώ γίνομαι καλύτερος και δυνατότερος».
Όσο για τις δυνάμεις της παρέας: «Όποτε μπορούμε προσφέρουμε ό,τι έχουμε, σε όποιον έχει ανάγκη. Όποτε δεν μπορούμε απλά δεν μπορούμε. Αλλά πάντα κάτι γίνεται και τα καταφέρνουμε, γιατί υπάρχει θέληση».

ENG:
10 years with the wind of giving, love, care for the people with a great company! This July is even more special for Sotiris D. and his team of volunteers, always being ready to help and keeping a low profile. They are there to help anyone in need, because they want to see the world becoming better and nobody else will. All that for 10 whole years.

Διαβάστε αυτό και άλλα ενδιαφέροντα ρεπορτάζ, άρθρα και συνεντεύξεις στο περιοδικό Go On #19

Προσοχή!!! Η αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο εφόσον αναφέρεται στην καταχώρηση ως πηγή η eforigi.gr με ενεργό σύνδεσμο.