Το θέμα των πυρόπληκτων δανείων, που απασχολεί εδώ και αρκετά χρόνια τις επιχειρήσεις των πυρόπληκτων νομών, επαναφέρουν στο προσκήνιο τα επιμελητήρια, καθώς, όπως τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση του επιμελητηρίου Μεσσηνίας, δημιουργείται μείζον πρόβλημα για δεκάδες επιχειρήσεις που έλαβαν δάνεια σε δύσκολες συνθήκες, λόγω των εκτεταμένων καταστροφών και έχουν την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, η οποία έληξε στις 31.12.2017, με αποτέλεσμα τα τεράστια επιτόκια που καλούνται εφεξής να καταβάλουν είναι βέβαιο πως θα τις οδηγήσουν στην οικονομική καταστροφή.

Κοινή συνισταμένη όλων των τοποθετήσεων ήταν η διαπίστωση ότι οι δυνατότητες αντιμετώπισης του θέματος έχουν περιοριστεί σημαντικά, και σε κάθε περίπτωση τα πυρόπληκτα δάνεια δεν πρόκειται να «χαριστούν» σε κανέναν, ούτε και αυτό αποτελεί επιδίωξη των επιμελητηρίων, αλλά το ζητούμενο είναι να υπάρξει ένας τρόπος ευνοϊκής ρύθμισής τους, για να μπορέσουν οι επιχειρήσεις να τα αποπληρώσουν χωρίς να κινδυνεύουν να βάλουν λουκέτο. Οι δυνατότητες ρύθμισης των δανείων που δεν φέρουν την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου είναι περισσότερες και διαπραγματεύσιμες με τα τραπεζικά ιδρύματα. Τα δάνεια όμως που φέρουν την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, η οποία έληξε την 31η Δεκεμβρίου 2017, είναι μία άλλη υπόθεση, πολύ πιο δύσκολη στην αντιμετώπισή της, καθώς από τη μία πλευρά τα τραπεζικά ιδρύματα δεν διαπραγματεύονται αυτά τα δάνεια, είτε ενήμερα, είτε ληξιπρόθεσμα και από την άλλη το Ελληνικό Δημόσιο έχει ξεκινήσει διαδικασίες βεβαίωσής τους στο Δημόσιο Ταμείο, για όσα από αυτά διαπιστώνει την κατάπτωση της εγγύησης, γεγονός που θα οδηγήσει τις επιχειρήσεις σε «ξαφνικό θάνατο».

Μετά από μακρά συζήτηση, οι εκπρόσωποι των Επιμελητηρίων αποφάσισαν ομόφωνα να ξεκινήσουν μια σειρά από ενέργειες και επαφές με τα αρμόδια Υπουργεία, την ΕΓΔΙΧ και τα τραπεζικά ιδρύματα, προκειμένου να επιχειρηθεί και να επιτευχθεί μία εφαρμόσιμη λύση, ώστε να ρυθμιστούν οι οφειλές των επιχειρήσεων και οι τράπεζες να μπορέσουν να εισπράξουν ένα μέρος αυτών των δανείων, και το Ελληνικό Δημόσιο να μην χρειαστεί να καταβάλει όλες αυτές τις καταπίπτουσες εγγυήσεις και, φυσικά, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις να παραμείνουν στη ζωή, συνεισφέροντας στην απασχόληση, στην ανάπτυξη και στα δημόσια έσοδα.