Η Ελλάδα κατατάσσεται χαμηλά στους διεθνείς δείκτες καινοτομίας και ψηφιακής οικονομίας, με σημαντικές διαρθρωτικές αδυναμίες που επηρεάζουν την ανάπτυξή της. Παρά τις καλές επιδόσεις στο ανθρώπινο κεφάλαιο και τις ψηφιακές μεταρρυθμίσεις, η χώρα υστερεί στην ανάπτυξη αγορών, επιχειρηματικής καινοτομίας και ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών. Οι βασικές αιτίες της υστέρησης περιλαμβάνουν το αυστηρό κανονιστικό πλαίσιο, την περιορισμένη ανάπτυξη των χρηματοπιστωτικών αγορών και την απουσία κεφαλαιοποιητικού συνταξιοδοτικού συστήματος, παράγοντες που αποθαρρύνουν τη χρηματοδότηση καινοτόμων πρωτοβουλιών.

Η εν λόγω μελέτη του ΚΕΦΙΜ και του EPICENTER υπογραμμίζει την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις που θα ενισχύσουν την καινοτομία και την ψηφιακή οικονομία. Προτείνεται η απλοποίηση του ρυθμιστικού πλαισίου, η αναβάθμιση των ψηφιακών υποδομών και η δημιουργία ενός ισχυρού κεφαλαιοποιητικού συνταξιοδοτικού πυλώνα που θα διευκολύνει τις επενδύσεις. Παράλληλα, επισημαίνεται ότι η ΕΕ, μέσω της αυστηρής ρύθμισης της τεχνολογίας, αποθαρρύνει την καινοτομία, γεγονός που διευρύνει το χάσμα με τις ΗΠΑ στον τομέα της έρευνας και της τεχνολογίας.