Γράφει η Τίνα Κουτσουμπού:

Η περίοδος των Απόκρεω έχει επικρατήσει να εορτάζεται κάθε χρόνο σαν περίοδος χαράς και διασκέδασης, ψυχικής εκτόνωσης και λαϊκής ευφορίας. Είναι ο χρόνος που οι έννοιες και τα προβλήματα για λίγο μασκαρεύονται για να απαλύνουμε με λίγη χαλαρότητα και ξενοιασιά την σκυθρωπή μας καθημερινότητα. Σε κάθε δήμο προγραμματίζονται ποικίλες εκδηλώσεις όπου μπορούν να συμμετέχουν όλοι και να απογειώσουν την διάθεσή τους, επιμηκύνοντας έτσι τον χρόνο μέχρι τις πολυπόθητες καλοκαιρινές διακοπές.

Στην περιοχή μας για χρόνια πολλά, τα σκήπτρα τα κατείχε η γειτόνισσά μας, Μεσσήνη, με το Νησιώτικο καρναβάλι της, το κυνήγι του θησαυρού, την γριά Συκού και όλα τα παραδοσιακά της δρώμενα. Κι εμείς συμμετείχαμε πάντα σαν καλοί γείτονες. Μέχρι που ζηλέψαμε κι αποκτήσαμε, ευτυχώς, το δικό μας καρναβάλι. Το Καλαματιανό!

Κι επιστρατεύθηκαν διάφορες κοινωνικές ομάδες, σχολές χορού, καταστηματάρχες, να οργανώσουν και να στήσουν τη βραδιά της μεγάλης παρέλασης της Κυριακής. Κι έπειτα ζήλεψε κι η νύχτα και παρέλασε κι αυτή με το όνομά της: Νυχτερινή παρέλαση. Ράφτηκαν παλιές και νέες στολές ενίοτε και αυτοσχέδιες και βγήκαν οι Καλαματιανοί με σφυρίχτρες και κομφετί στην κεντρική πλατεία και τους γύρω δρόμους να κυνηγήσουν την σκιά της ευδαιμονίας και να αποδράσουν λίγο απ’ τον εαυτό τους… εκείνο τον αθέατο.

Μετά τα μασκέ τα πάρτι και τις νυχτερινές τις παρελάσεις στολίσαμε τον βασιλιά καρνάβαλο για την Κυριακή της Τυρινής να τον πάμε βόλτα στην όμορφή μας πόλη που γυαλίζει μέσα απ’ τα σπρέι και τον χαρτοπόλεμο. Και έτσι ξορκίσαμε τους φόβους και τις αναστολές μας κι αφεθήκαμε να γίνουμε λίγο και Πάτρα και Ρίο και Ρέθυμνο. Και κύλισε η χρονιά και φτάσαμε στο καθιερωμένο Καλαματιανό καρναβάλι, που σε λίγο θα μας χτυπήσει ξανά την πόρτα. Και θα βγει κι ο προϋπολογισμός και οι διοργανωτές πάλι θα στύψουν το κεφάλι τους να μην ξεφύγουν από τα πλαίσια, να έχουν επιτυχία και φέτος. Και θα φωνάξουν τους ξακουστούς showman να ενισχύσουν το πρόγραμμα και να φέρουν κόσμο στην πλατεία και στους δρόμους, να καλέσουν ρόκ συγκροτήματα, να νοικιάσουν ηχητικά, να διαφημίσουν, να φωταγωγήσουν. Κι η πλατεία μας θα λάμπει μέσα στα πλουμιστά στολίδια ενώ η μουσική από τα μεγάφωνα θα σκορπά στο πλήθος την μαγεία της χαράς και του κεφιού στο ρυθμό της σάμπα.

Την ίδια ώρα στην παραλιακή θα αντιφέγγει η σκιά της λήθης και της ησυχίας. Οι μαγαζάτορες από το λιμάνι μέχρι την Ανάσταση θα μένουν με τα μαγαζιά τους άδεια, και για άλλη μια φορά θα αναρωτιούνται πού ξοδεύτηκαν τόσα χρήματα και πώς γι αυτούς η πίτα δεν θα φτάσει;

Είναι η αλήθεια πως η ζωή μας τον χειμώνα ξοδεύεται στη κεντρική πλατεία. Τι κι αν υπάρχει το παραλιακό μέτωπο; Τι κι αν μας βεβαιώνουν πως η παραλία θα αξιοποιηθεί; Οι συνοικίες θα λύσουν τα προβλήματά τους και θα αναπτυχθούν. Χρόνια τώρα το ακούμε.

Τι ψάχνεις τώρα θα μου πείτε. Δεν σ’ αρέσει που έχουμε τόσο όμορφη πλατεία! Όλες οι διοργανώσεις, οι παρελάσεις και οι μεγάλες γιορτές μας διοργανώνονται εκεί! Μα μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξουμε κάτι από την διοργάνωση; Να αξιοποιήσουμε με εκδηλώσεις την περιοχή της Ναυαρίνου και να τονώσουμε τα καταστήματα εστίασης και τουριστικών ειδών που λειτουργούν εκεί. Με μια παρέλαση καρναβαλιστών από το λιμάνι μέχρι το ξενοδοχείο ELITE για παράδειγμα.

Να προβάλλουμε παράλληλα και τα δρώμενα από τους τοπικούς συλλόγους στις συνοικίες μας και τα χωριά του δήμου ώστε να γίνει όλος ο δήμος μια γιορτή. Η Νέδουσα κι η Ράχη, οι πλατείες Αμφείας και ΄Οθωνος, η Ανάσταση κι η Αγία Τριάδα κι αυτές ανήκουν στον δήμο μας.

Να οργανώσουμε δρώμενα που προβάλλουν την παράδοσή μας και την ιστορία του τόπου: Την Φράγκικη κατάκτηση και την Ιζαμπώ, την παραγωγή μετάξης, την belle époque στην πόλη μας, των αρχών του 20ου αιώνα. Να θυμηθούμε και τα παλιά καλά αποκριάτικα ελληνικά τραγούδια πέραν των Βραζιλιάνικων: Το Γελεκάκι, τον Χαραλάμπη, το Λεμονάκι μυρωδάτο και τόσα άλλα που μας μεγάλωσαν, παρέα με Καλαματιανό και συρτό χορό γύρω απ’ τα γαϊτανάκια στις συνοικίες. Κι όλα αυτά με τον απλούστερο τρόπο, χωρίς πολλές φανφάρες. Γιατί «ουκ εν τω πολλώ το ευ».

Να εξοικονομήσουμε και τα κονδύλια που δίνουμε στους γνωστούς Αθηναίους ηθοποιούς και παρουσιαστές που προσκαλούμε και να δώσουμε δουλειά σε άξια παιδιά της πόλης μας, δημοσιογράφους και παρουσιαστές. Και δεν νομίζω πως χωρίς τους Αθηναίους διάσημους θα απολαύσουμε λιγότερο το Καλαματιανό μας καρναβάλι. Κάθε άλλο. Γιατί το καρναβάλι είμαστε όλοι εμείς, με την ψυχή και το κέφι, το γέλιο και την καλή μας τη διάθεση. Κι αυτό δεν φτιάχνεται ούτε με 70.000 ευρώ αλλά ούτε και με όλο το χρυσάφι του κόσμου.

Για αυτό λοιπόν σας το λέω ας το ξανασκεφτούμε τι καρναβάλι θέλουμε. Κι ας φτιάξουμε κάτι όμορφο με τοπικό χρώμα από τις παραδόσεις του τόπου μας, έτσι με περισσότερο σπιτικό άρωμα και με λιγότερη αθηναϊκή και βραζιλιάνικη κονσέρβα. Γιατί το ωραίο είναι στο απλό κι αυθεντικό. Για να μην σπαζοκεφαλιάζουν και πάλι οι ιθύνοντες να κάνουν υπολογισμούς κι αθροίσεις…