Οι δανειολήπτες προστατεύονται με την υφιστάμενη πρόσφατη νομολογία (Απόφαση Αρείου Πάγου 822/2022) και στις 26.1.2023, μετά από ενέργειες των funds, εκδικάζεται ενώπιον του Αρείου Πάγου υπόθεση στην οποία θα κριθεί αν οι εταιρείες διαχείρισης, ως εντολοδόχοι των funds που αγόρασαν τα δάνεια μπορούν να προβούν σε δικαστικές ενέργειες κατά των δανειοληπτών
Το ζήτημα προέκυψε, διότι τα δάνεια μεταβιβάστηκαν με το νόμο 3156/2003 σύμφωνα με τις διατάξεις του οποίου, οι εταιρείες διαχείρισης δεν έχουν την εξουσία ούτε σε δικαστικές ενέργειες να προβούν, ούτε σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς. Την εξουσία αυτή θα είχαν οι εταιρείες διαχείρισης εάν η μεταβίβαση των δανείων λάμβανε χώρα με το νόμο 4354/2015.
Η επιλογή του ν. 3156/2003 για την μεταβίβαση των δανείων έγινε για δυο λόγους, να παρακαμφθούν οι προστατευτικές για τους δανειολήπτες διατάξεις, που προέβλεπε ο νόμος 4354/2015, όπως λ.χ. η υποχρέωση κλήσης του δανειολήπτη για ρύθμιση πριν τη μεταβίβαση του δανείου, και για να εφαρμοστεί πλήρη φορολογική απαλλαγή.
Ενώ, λοιπόν, το νομοθετικό πλαίσιο του ν. 4354/2015 παρακάμφθηκε, οι εταιρείες που διαχειρίζονται τα δάνεια των funds, οι γνωστές ως servicers, έκαναν επιλεκτικά χρήση διατάξεων του ίδιου νόμου που τους έδινε εξουσίες και ιδιότητες που δεν αναγνώριζε ο νόμος 3156/2003 και προχωρούσαν σε έκδοση διαταγών πληρωμής, σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς.