Ειδικότερα αναφέρει: "Λόγω της παλαιότητας της η σταφίδα, καθιστά ασύμφορη την ενασχόληση των νέων αγροτών με το προϊόν και έχει ως αποτέλεσμα η καλλιέργεια της σταφίδας να εγκαταλείπεται.
Με τη σημαία της «ανταγωνιστικότητας» η ΕΟΚ/Ε.Ε. λεηλάτησε την ελληνική ύπαιθρο, είτε πουλώντας, αθρόα, τεχνολογία, είτε συνάπτοντας συμφωνίες με χώρες για εισαγωγές ομοειδών με τα ελληνικά προϊόντα, είτε κόβοντας επιλεκτικά τις επιδοτήσεις μεσογειακών κυρίως προϊόντων, είτε επιβάλλοντας περιορισμούς και πρόστιμα στην παραγωγή, είτε διαμορφώνοντας τιμές –μέσω της «ελεύθερης αγοράς»- απολύτως ασύμφορες για την μικρομεσαία ελληνική αγροτιά. 

Έτσι, το αγροτικό εισόδημα συνεχώς μειώνεται, Το κόστος παραγωγής για τη φτωχομεσαία αγροτιά εκτοξεύτηκε στα ύψη τα αγροτικά εφόδια συνεχώς αυξάνονται, οι συνεταιρισμοί μετατρέπονται σε ΑΕ, οι καλλιέργειες γίνονται ολοένα και πιο ασύμφορες, τα χρέη πνίγουν τα φτωχά αγροτικά νοικοκυριά, η αγροτιά «γερνάει», τα χωριά βουλιάζουν και σιγά-σιγά εγκαταλείπονται.

Αυτή η εικόνα επικρατεί σήμερα στην ελληνική ύπαιθρο, την ώρα που οι εκάστοτε κυβερνήσεις, προσυπογράφουν αντιαγροτικές συμφωνίες για την εφαρμογή της όλο και πιο καταστροφικής Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της Ε.Ε.
Αποτέλεσμα αυτών η παραγωγή του"μαύρου χρυσού" όπως έχει χαρακτηριστεί η κορινθιακή σταφίδα που κάποτε αποτελούσε το βασικό εξαγώγιμο ελληνικό προϊόν, να έχει περιορισθεί κάτω από τους 20.000 τόνους από 70.000 τόνους που ήταν προ 35ετίας, ενώ εάν δεν λυφθούν άμεσα μέτρα, κινδυνεύει με εξαφάνιση.

Η χώρα μας έχει την δυνατότητα να παράγει σχεδόν όλα τα προϊόντα και να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας με φθηνά, ποιοτικά και υγιεινά προϊόντα. Είναι ακριβώς η πολιτική της Ε.Ε όπως εκφράζεται μέσω της ΚΑΠ με την συμφωνία όλων των μεταπολιτευτικών ελληνικών κυβερνήσεων που έχουν καταντήσει την χώρα σε εισαγωγέα αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων με συνέπεια να υπάρχει κάθε χρόνο 2-2,5 δις € έλλειμμα στο αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο."