Δείτε το βίντεο:

Καλλιεργώντας ελάχιστα χωράφια ξανά και ξανά, σημαίνει και περισσότερα  ζιζάνια, όπως η μουχρίτσα, που πέρσι έκανε πολύ μεγάλη ζημιά στην παραγωγή.

Για την ορυζοκαλλιέργεια στη Μεσσηνία, μία από τις  περιοχές που παραδοσιακά συνεχίζει να καλλιεργεί ρύζι, καθώς και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια, μίλησαν στην «Εύφορη Γη» οι καλλιεργητές ρυζιού που δραστηριοποιούνται στον κάμπο της Σπερχογείας, αναφέροντας ως μεγαλύτερο ζήτημα που αντιμετωπίζουν το αρδευτικό δίκτυο του ΓΟΕΒ με την έλλειψη του απαιτούμενου νερού.

Ο κ. Μιχαλόπουλος από 50 στρέμματα πέρυσι φέτος τα έκανε 100, ενώ ο κ. Περρωτής από 80 έφτασε στα 150, μία αύξηση που, όμως, δεν συγκρίνεται με τα 1000 στρέμματα που καλλιεργούνταν κάποτε. Η οικογένειά του ασχολείται με το ρύζι 40 χρόνια περίπου, ενώ ο λόγος που επέλεξε τη συγκεκριμένη καλλιέργεια ήταν γιατί πραγματικά κάποτε έβλεπε πως υπήρχε προοπτική.

«Όσο αντέξουμε», αναφέρει ο Γιώργος Μιχαλόπουλος, παραγωγός, ο οποίος επισημαίνει ότι το νερό είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να συμβεί αυτό και να συνεχίσουν. Όσον αφορά το εισόδημα, παρατηρεί ότι τα τελευταία χρόνια δυστυχώς δεν υπάρχει το απαιτούμενο, ενώ υπάρχουν χρονιές που θα έλεγε ότι μπαίνουν και μέσα οικονομικά. Παρόλα αυτά, είναι αισιόδοξος και  πιστεύει ότι φέτος θα υπάρχει καλύτερη παραγωγή σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές.

Ο Βασίλης Κοτσιλιέρης, παραγωγός, αναφέρει ότι έχει σταματήσει να καλλιεργεί ρύζι εδώ και 4 χρόνια γιατί δεν βλέπει καμία προοπτική, καθώς υπάρχει πρόβλημα στην άρδευση των νερών, ενώ κατά τη γνώμη του σημαντικό ρόλο σε αυτό έχει η κεντρική διοίκηση. Πρέπει να γίνει εξ’ ολοκλήρου συντήρηση, τονίζει.

Ο Αλέξανδρος Περρωτής θέλει να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση. Θεωρεί ότι το ρύζι είναι μία καλλιέργεια που δεν έχει μεγάλες απαιτήσεις κι επιπλέον δεν χρειάζονται φυτοφάρμακα. Ως γεωπόνος και γνώστης του αντικειμένου, θέλει να συνεχίσει τη συγκεκριμένη καλλιέργεια, καθώς και την παράδοση της οικογένειάς του.

Ο Χρήστος Περρωτής παρατηρεί ότι υπάρχουν κάποια προβλήματα που οφείλονται κυρίως στο αρδευτικό σύστημα του κάμπου, που αν δεν υπήρχαν, θα μιλούσαμε για μία καλή καλλιέργεια που προσφέρει και ένα καλό  εισόδημα. Πιστεύει ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα ασχοληθούν με την καλλιέργεια είτε του ρυζιού είτε κάποια άλλη. Παρόλο που υπάρχουν και άλλα προβλήματα όπως είναι οι κακής ποιότητας δρόμοι, θεωρεί το αρδευτικό ως το μεγαλύτερο πρόβλημα.

Διαβάστε ολόκληρο το ρεπορτάζ στην προσεχή έκδοση του περιοδικού "Εύφορη Γη"