Το project «Κάμπος» αποτελείται από έναν ηχητικό περίπατο, μία θεατρική performance και μία έκθεση φωτογραφίας. Μέσα στον Ιούλιο παρουσιάστηκε στην Χίο κι έδωσε τη δυνατότητα στο κοινό να συνθέσει το δικό του βιωματικό πορτρέτο. Η έκθεση, σε επιμέλεια του Δημήτρη Θεοδωρόπουλου, πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος 2024 του θεσμού του Υπουργείου Πολιτισμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός». Η έκθεση «Κομποστοποιήσεις στον Κάμπο» ήρθε σε συνέχεια της έκθεσης «Κάμπος» που πραγματοποιήθηκε στη Photobiennale 2023 σε επιμέλεια Γιώργου Πρίνου, Ηρακλή Παπαϊωάννου και σχεδιασμό Δημήτρη Θεοδωρόπουλο. «Κάμπος» λοιπόν. Μία λέξη, αμέτρητα συναισθήματα, τα οποία βιώσαμε με αφορμή την κουβέντα μας με τον συγγραφέα του ομώνυμου βιβλίου του Στρατή Βογιατζή, από το οποίο εμπνεύστηκε η έκθεση. Μιλήσαμε για τη δουλειά του, την ιδέα, την έκθεση, τον όμορφο τόπο του Κάμπου και μέσα από τα λόγια του μας μεταφέρει στο έργο, όπου η κομποστοποίηση συναντά την τέχνη. Ήχοι, βίντεο, εικόνες, αντικείμενα είναι τα μέσα που δίνουν ζωή στην έκθεση καθιστώντας τη ξεχωριστή. 

Πείτε μας λίγα λόγια για τη δουλειά σας.

Ασχολούμαι με διαφορετικά μέσα, με την εικόνα, με τον ήχο, με το κείμενο, με το ντοκιμαντέρ, γράφω βιβλία, κάνω διάφορα installations. Είμαι ανθρωπολόγος, οι σπουδές μου είναι στην ανθρωπολογία, στην έρευνα. Κυρίως όμως αν πούμε κάτι που χαρακτηρίζει αυτά που κάνω τον τελευταίο καιρό είναι μια απόπειρα να δημιουργήσω αφηγήσεις χρησιμοποιώ ντας διαφορετικά ετερόκλιτα μέσα, όπως βίντεο, εικόνα, κείμενο, σκίτσο, ήχο για να μιλήσω μεταξύ αυτής της ζώνης επαφής μεταξύ ανθρώπινου και μη ανθρώπινου κόσμου, μεταξύ φύσης και πολιτισμού. Αυτό είναι το θέμα μου τον τελευταίο καιρό.

Πως ξεκίνησε η ιδέα της έκθεσης; 

Η έκθεση βασίζεται πάνω σε αυτό το βιβλίο, το οποίο έχει εκδοθεί το 2021 από τις εκδόσεις Άγρα, το βιβλίο που λέγεται Κάμπος. Αρχικά, το περιεχόμενο και υλικό από αυτό το βιβλίο είχε εκτεθεί πέρυσι στη PhotoBienale που είχε γίνει στη Θεσσαλονίκη από το μουσείο Momus. Αυτό ήταν το ξεκίνημα αυτής της έκθεσης και τώρα εκτίθεται ξανά σε ένα κτήμα, σε ένα σπίτι στη Χίο, το κτήμα Στεφάνου, ένα πολύ όμορφο μέρος. Ουσιαστικά ξανασυστήνουμε αυτή τη δουλειά μέσα από συνυφάνσεις διαφορετικών υλικών, δυνατοτήτων οι οποίες υπάρχουν μέσα σε αυτό το χώρο και μέσα σε αυτό φαντασιακό που λέγεται Κάμπος, Κάμπος της Χίου. 

Πείτε μας λίγα λόγια για την έκθεση;

Η έκθεση αυτή, που έχουμε στήσει με την επιμέλεια του Δημήτρη Θεοδωρόπουλου, είναι σχηματικά μια λαγουδότρυπα, σαν την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων όπου εισέρχεται κάποιος σε ένα κόσμο, απορροφάται σε ένα κόσμο που είναι ο Κάμπος, ο κόσμος μέσα στον Κάμπο έχοντας και στοιχεία παρωδίας, δηλαδή ο χώρος μέσα σε ένα χώρο που αυτό είναι ο Κάμπος. Είναι ένας τόπος αρκετά ιδιαίτερος όπου τα Αυτό έχει την έννοια ότι ο τόπος αυτός εσωκλείει μέσα άλλους κρυφούς κόσμους. Οπότε η έκθεση είναι μια τέτοια είδους μεταφορά για το κόσμο το Κάμπου και έχει στηθεί με αυτό τον τρόπο, δηλαδή κάποιος μπαίνοντας μέσα στην έκθεση, μπαίνει κάποιος σε αυτή τη λαγουδότρυπα και έρχεται σε επαφή με φωτογραφίες από τον τόπο, σουρεαλιστικές φωτογραφίες όπου ακροβατούν ανάμεσα στο φανταστικό και το πραγματικό, στο τραγικό και το κωμικό, στο ζωντανό και το νεκρό. Το στοίχειωμα είναι πολύ σημαντική λέξη γι’ αυτή την έκθεση με την έννοια ότι το βιβλίο αλλά και η έκθεση μιλάει για στοιχειώματα, μιλάει για τους ανθρώπους που έχουν φύγει αλλά έχουν ακόμη έντονη παρουσία στο τόπο αυτό. Οπότε ο επισκέπτης θα δει εικόνες, θα διαβάσει κείμενα, θα δει αντικείμενα, θα δει αρχεία οικογενειών του Κάμπου, θα ακούσει ήχους από τα ζώα του Κάμπου και τα περιβόλια, θα δει βίντεο οπότε θα έρθει σε επαφή με ένα σύνθεμα από διαφορετικά μέσα, τα οποία όλα αυτά έχουν σαν σκοπό να ταράξουν λίγο τον επισκέπτη και τις αισθήσεις του αλλά να ερεθίσουν και τη φαντασία του ώστε να αισθανθεί, να στοχαστεί πάνω σε αυτό το τόπο που ενδεχομένως και να γνωρίζει αλλά, σίγουρα υπάρχουν και πλευρές που δεν γνωρίζει. Αυτή η έννοια το κρυφού που ανέφερα πριν, είναι ένα βασικό στοιχείο που υπάρχει στο βιβλίο αλλά και στην έκθεση, οπότε ο επισκέπτης θα εισέλθει σε ένα κόσμο κρυφό όπου θα δει όλα αυτά τα ετερόκλιτα αντικείμενα και τις ετερόκλιτες αφηγήσεις να συνυπάρχουν με τη μορφή ενός παζλ και μέσα από αυτό ελπίζουμε να στοχαστεί πάνω στο χαρακτήρα του τόπου αλλά και στη σχέση μεταξύ φύσης και πολιτισμού, ανθρώπινου και μη ανθρώπινου κόσμου. σπίτια και τα κτήματα κλείνονται από ψηλούς μαντρότοιχους, οπότε δεν μπορείς να δεις μέσα στις εστίες των ανθρώπων και τι συμβαίνει μέσα στα κτήματα. 

Θα ταξιδέψει κάπου άλλου η συγκεκριμένη έκθεση;

Δεν γνωρίζουμε ακόμη. Υπάρχουν κάποια σχέδια να πάει στην Αθήνα, στη Νορβηγία, στην Ιταλία. Σίγουρα θα μετακινηθεί και αλλού αλλά είναι ακόμη λίγο νωρίς.

Πως προκύπτει η σύνδεση της κομποστοποίησης με τη τέχνη; 

Νομίζω και αυτή είναι μια κεντρική λέξη όπως το στοίχειωμα με την έννοια ότι στην έκθεση αυτή, όπως σας είπα, διαφορετικά υλικά αναμιγνύονται και κομποστοποιούνται, όπως τα σάπια πορτοκάλια κομποστοποιούνται στο χώμα των περιβολιών, όπως οι μνήμες των ανθρώπων κομποστοποιούνται και αναμιγνύονται με την βιοποικιλότητα του τόπου. Αυτό είναι ο Κάμπος, είναι χωνευτήρι από μνήμες, αισθήσεις, αρώματα, πορτοκάλια. Νομίζω το βιβλίο και η έκθεση φέρουν ετερόκλιτα υλικά μαζί, τα αναμιγνύουν και κομποστοποιούν και το αποτέλεσμα είναι ένα κοκτέιλ, ένας κομποστοποιήμενος χυλός από όλα τα πράγματα που τα εσωκλείει και τα περικλείει, που με ένα τρόπο σκεφτόμαστε πως έτσι είναι και η ζωή, κάπως έτσι λειτουργούμε κι εμείς, συνεχώς γίνονται αδιάκοπες κομποστοποιήσεις υλικών μέσα μας από μνήμες μας, από εντυπώσεις. Όλο αυτό έχει μεγάλη αξία στο να βλέπουμε πως αναμιγνύονται όλες οι ετερόκλιτες αφηγήσεις μέσα μας ώστε να μας αποκαλύψουν το θαύμα, το θαύμα της ζωής, το ετερογενές μυστήριο. Θέλαμε να δημιουργήσουμε αυτή την αίσθηση ότι τα πράγματα ζυμώνονται μεταξύ τους και μέσα στον εαυτό τους και δημιουργούν ένα αποτέλεσμα που δεν μπορούμε ακριβώς να εξηγήσουμε αλλά μπορούμε να το αισθανθούμε και να το έρθουμε κοντά, να μας αγγίξει.

Προσοχή!!! Η αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο εφόσον αναφέρεται στην καταχώρηση ως πηγή η eforigi.gr με ενεργό σύνδεσμο.