Ο κινηματογράφος αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κομμάτια της ζωής του. Ο Παναγιώτης μέχρι στιγμής έχει δημιουργήσει με τη βοήθεια συνεργατών του, που ανέλαβαν τομείς όπως η μουσική, τέσσερις ταινίες μικρού μήκους οι οποίες βρίσκονται δημόσια αναρτημένες στο κανάλι του στο YouTube, Panagiotis Kanellopoulos.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Go On, ο Παναγιώτης μιλά για το ιδιαίτερο αυτό είδος τέχνης και μοιράζεται μαζί μας σκέψεις και ιδέες.

Πότε και πως ανακάλυψες το ενδιαφέρον σου για τον κινηματογράφο;
«Ήμουν κοντά τρίτη γυμνασίου και είχα πάει με την μητέρα μου στο Βερολίνο. Περάσαμε τότε από ένα μαγαζί με είδη τουρισμού, το οποίο είχε μια μεγάλη αφίσα του PulpFiction. Με είδε λοιπόν η μητέρα μου που την παρατηρούσα και μου πρότεινε αμέσως να την δω. Αφού γυρίσαμε από το Βερολίνο και την είδα, κατάλαβα πόσο πολύ μου άρεσε και την έβλεπα κάθε Σάββατο βράδυ».

Υπάρχει κάποιος στον χώρο αυτό που να αποτελεί έμπνευση για εσένα; Και γιατί;
«Υπάρχουν διάφοροι. Συνήθως διαλέγω σκηνοθέτες και μελετώ τη φιλμογραφία τους. Ο καθένας τους δίνει κάτι διαφορετικό. Ανά διαστήματα “κολλάω” και με διαφορετικούς. Ο τελευταίος που είδα πρόσφατα και με έχει επηρεάσει πολύ λέγεται S. Craig Zahler. Επίσης λειτουργώ σύμφωνα με αυτό που λέει ο Tarantino, ότι ένας ηθοποιός πρέπει να φέρνει πάνω στη σκηνή αυτό που βιώνει στην εκάστοτε περίοδο της ζωής του».

Υπάρχει κάποιο κινηματογραφικό είδος που σε ελκύει περισσότερο, και γιατί;
«Με διαφορά μου αρέσουν περισσότερο οι ταινίες τρόμου. Πολλοί άνθρωποι τις απορρίπτουν ως ταινίες εύκολες, βιαστικές και χωρίς ιδιαίτερη προσοχή. Ωστόσο είναι οι ταινίες που αλληλοεπιδράς περισσότερο με αυτό που βλέπεις και ακούς εκείνη τη στιγμή. Η ατμόσφαιρα που χτίζει μια ταινία τρόμου, σε καθιστά ενεργό σε αυτό που γίνεται, δίνοντάς σου μια μοναδική εμπειρία, που άλλα είδη ταινιών ίσως να μην μπορούν να σου προσφέρουν».

Τι σημαίνει για σένα ο κινηματογράφος;
«Σίγουρα, το να βλέπω ταινίες, μου προκαλεί ένα συναίσθημα χαράς, ειδικά όταν συνδέομαι αρκετά με αυτό που προβάλλουν. Ο κινηματογράφος για μένα είναι ο καλύτερος δυνατός τρόπος να αξιοποιήσω τον χρόνο μου. Είτε πάω στο σινεμά για να δω μια ταινία, είτε δημιουργήσω μια δική μου, είναι η καλύτερη ασχολία που μπορώ να έχω εκείνη τη στιγμή».

Τι θεωρείς πιο ενδιαφέρον κατά τη διαδικασία δημιουργίας μίας ταινίας;
«Η αναμονή και ο ενθουσιασμός πριν μου έρθει η ιδέα, η οποία είτε υπάρχει μέσα μου, είτε σε κάποιο αντικείμενο είτε σε έναν άνθρωπο. Αυτή η αναμονή είναι όμορφη γιατί συνοδεύεται από την συνειδητοποίηση και την επιβράβευση της εφεύρεσης. Επιπλέον, θα έλεγα το μοντάζ της ταινίας. Ναι μεν στο σενάριο φτιάχνεις τον σκελετό, ο οποίος μπορεί να εμπλουτιστεί και με λογοτεχνία, αλλά με το μοντάζ αρχίζεις να σμιλεύεις και να δίνεις μορφή στην ταινία».

Μέχρι τώρα δημιουργείς ταινίες μικρού μήκους. Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σου;
«Όνειρό μου, στόχος και ο λόγος που μέχρι τώρα δημιουργώ ταινίες μικρού μήκους, είναι να προετοιμαστώ για να φτιάξω μια ταινία μεγάλου μήκους, κάτι το οποίο θα ήθελα ιδανικά να κάνω μέχρι το τέλος της χρονιάς. Δεν ξέρω βέβαια αν θα τα καταφέρω γιατί οι ταινίες μεγάλου μήκους απαιτούν μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Μια ταινία μικρού μήκους μπορεί να μην έχει ιδιαίτερα δυνατή πλοκή και να βασιστεί σε άλλα χαρακτηριστικά όπως την εικόνα, τον ήχο, κάποιο συναίσθημα, κάποιο όνειρο. Από την άλλη πλευρά, μια ταινία μεγάλου μήκους, σου δίνει περισσότερο χρόνο να εκφραστείς, κυρίως μέσα από τους χαρακτήρες που δημιουργείς και αναπτύσσεις, καθώς και από τα συναισθήματα που προκύπτουν. Σου δίνει επίσης την ευκαιρία για περισσότερες εναλλαγές συναισθημάτων καταστάσεων κ.λπ.».

Διαβάστε περισσότερα ενδιαφέροντα θέματα στο Go On #22 που κυκλοφορεί

Προσοχή!!! Η αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο εφόσον αναφέρεται στην καταχώρηση ως πηγή η eforigi.gr με ενεργό σύνδεσμο.