Μπορεί να είμαστε μακριά και προσωρινά, για το καλό όλων μας, να μένουμε σπίτι, όμως η τέχνη δεν παύει να μας ενώνει, να μας συγκινεί και να μας ταξιδεύει, όπου και αν βρισκόμαστε, χαρακτηριστικά αναφέρει.

Η Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Καλαμάτας για σήμερα προτείνει την ταινία "Ο δράκος του Ντίσελντορφ".

Μία από τις καλύτερες και η αγαπημένη ταινία του μεγάλου Γερμανού σκηνοθέτη Φριτς Λανγκ, που του πρόσφερε την ελευθερία να επιδοδεί σε κοινωνική κριτική, με την ιστορία του ψυχωτικού υπέρβαρου, που δεν μπορεί να κατανικήσει την τάση του να σκοτώνει παιδιά (ο πρώτος serial killer στην ιστορία του σινεμά), ερμηνευμένος συγκλονιστικά από τον Πίτερ Λόρε.

Ο Λάνγκ ήταν ο πρώτος που συνειδητοποίησε ότι αντίθετα από το θέατρο, ο ομιλών κινηματογράφος δεν ήταν υποχρεωμένος σε μια ευθύγραμμη αφήγηση των γεγονότων. Έτσι δημιούργησε μεγαλοφυείς αντιθέσεις στην εικόνα και τον ήχο, με πολλά off (παροιμοιώδης παραμένει ο τρόπος που μας γνωστοποιείται η παρουσία του δολοφόνου με το χαρακτηριστικό off ήχο του σφυρίγματός του).

Παρά το γεγονός ότι ήταν η πρώτη ομιλούσα ταινία του Fritz Lang, οι διάλογοι που χρησιμοποιούνται είναι αρκετά φειδωλοί. Μια από τα πιο θεαματικές σκηνές της ταινίας είναι παντελώς βουβή. Είναι η σκηνή που συλλαμβάνεται ο δολοφόνος από τους κακοποιούς και τον σέρνουν σε ένα υπόγειο για να τον δικάσουν.

Άλλο ενδιαφέρον της ταινίας είναι το γεγονός πως όλοι οι φόνοι γίνονται εκτός πλάνου και ο κεντρικός ήρωας, ο δολοφόνος, εμφανίζεται σε σημαντικά μικρό αριθμών πλάνων και μόνο προς το τέλος του δίνεται η ευκαιρία, για έναν πραγματικά συγκλονιστικό και ανατριχιαστικό μονόλογο.

Σε μεγάλο μέρος της ταινίας παρακολουθούμε πλάνα με άντρες σε σκοτεινά σημεία, καπνισμένα λημέρια, απαίσια καταγώγια και συνωμοτικές συνεδριάσεις. Τα πρόσωπα όλων των ανθρώπων που βλέπουμε είναι σκληρές καρικατούρες με φουσκωτά, παραμορφωμένα μάγουλα, με μεγάλα φρύδια και έντονα πηγούνια. Ασύμμετρα, σκληρά, παγωμένα, κλειστά, και αδιάλλακτα πρόσωπα.

Γυρισμένο το 1931, στην κρίσιμη εποχή του μεσοπολέμου, μας μεταφέρει με αριστοτεχνικό τρόπο τον παλμό μίας τυπικής γερμανικής αστικής κοινωνίας, η οποία λίγο πριν το ξέσπασμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού. Το πνιγηρό κλίμα της ανομίας και της εγκληματικότητας μοιάζει σα να προαναγγέλλει την άνοδο στη καγκελαρία της Γερμανίας του φρικτού καθεστώτος των ναζί.

Για λόγους αυθεντικότητας ο Λάνγκ - που είχε αναμιχθεί με τον υπόκοσμο - χρησιμοποίησε πραγματικούς κακοποιούς στο φιλμ και έμεινε χωρίς κομπάρσους, επειδή τουλάχιστον 20 από αυτούς συνελήφθησαν από την αστυνομία.

-Ο τίτλος «Μ» βγαίνει από τη λέξη “Mörder” που στα γερμανικά σημαίνει Δολοφόνος.
-Ψηφίστηκε η σημαντικότερη Γερμανική ταινία όλων των εποχών (Ένωση Γερμανικών Ταινιοθηκών)
-Μια από τις 100 καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου (Λίστα του Empire magazine)

Ο δράκος του Ντίσελντορφ - M - Eine Stadt sucht einen Mörder
Crime, Mystery, Thriller | 1931 | K-13 | Ger
| 117'
Σκηνοθεσία: Fritz Lang
Σενάριο: Thea von Harbou (script), Fritz Lang (script)
Παίζουν: Peter Lorre, Ellen Widmann, Inge Landgut

Για να δείτε την ταινία, ακολουθήστε τον παρακάτω

σύνδεσμο