O Ανδρέας Βοναζούντας, 24 ετών, ζει στην Αττική και ασχολείται με την τέχνη της φωτογραφίας. Η επωνυμία «SEVEN WORDS PHOTOGRAPHY», είναι αποτέλεσμα των 7 λέξεων της  φράσης: «You have the right to stay silent» (έχετε το δικαίωμα να παραμείνετε σιωπηλός/ή). «Επέλεξα αυτό το όνομα, καθώς μέσα από τη φωτογραφία, χωρίς να μιλήσει κανείς, μπορεί να πει πολλά», εξηγεί.

Σημειώνει μάλιστα πως η οικογένειά του έπαιξε ρόλο, ώστε να ασχοληθεί ο ίδιος με τη φωτογραφία, αφού μέλη της οικογένειάς του έχουν επαγγελματική ιστορία με την εικόνα. Ο πατέρας ως γραφίστας, ο παππούς του ως φωτογράφος και η γιαγιά του ως ζωγράφος. Τον ίδιο κέρδισε η φωτογραφία. Σπούδασε φωτογραφία σε Δημόσιο ΙΕΚ στο Χαϊδάρι, ενώ από τα 16 του είχε ξεκίνησε συστηματικά, με τις πρώτες του φωτογραφίσεις σε συναυλίες κλασικής μουσικής και εκκλησιαστικού οργάνου.

Παρά το πάθος και την αφοσίωσή του στη τέχνη της φωτογραφίας, τα έσοδά του από αυτό αποτελούν μόλις το 40%. Στο μέλλον όμως, θέλει να διευρύνει την πελατεία του όσον αφορά σε φωτογραφίσεις στον χώρο της μουσικής, και ίσως ασχοληθεί ακόμη με videoclips και παραστάσεις και άλλες δράσεις promotion. «Παράλληλα, μέσα από τη φωτογραφία, άρχισα να μπαίνω και στον χώρο του βίντεο, το οποίο προσπαθώ να εντάξω στο έργο μου, αλλά με πιο φωτογραφικό χαρακτήρα» εξηγεί.

Αυτό που αγαπά στη δουλειά, είναι το αποτέλεσμα της λήψης. Όταν δει την τελική εκτύπωση, τότε συνειδητοποιεί ότι «το όραμα που είχα στο μυαλό μου, έγινε πραγματικότητα».

Αντίθετα, αυτό που δεν εκτιμά τόσο στο χώρο της φωτογραφίας ως καλλιτέχνης, είναι «όταν προσπαθούν να με καθοδηγήσουν σε μία άλλη κατεύθυνση και δεν αφήνουν τον δημιουργό να εκφραστεί» σημειώνει.

Η φωτογραφία για τον Αντρέα είναι μία φιλοσοφία, ή καλύτερα ένας φακός, μέσω του οποίου κατανοεί τη ζωή και παρατηρεί διαφορετικά τα πράγματα. «Όταν μπαίνεις στη διαδικασία να φωτογραφίσεις, αναγκάζεσαι να παρατηρείς περισσότερο το πως είναι οι άνθρωποι, αλλά και τις κινήσεις του κόσμου γύρω σου» επισημαίνει. Η φωτογραφία είναι μία ήσυχη μορφή τέχνης, αφού ως καλλιτέχνης μένεις αφανής και ασφαλής μέσα στο όλο πλήθος, εξηγεί. «Είναι στάση ζωής για εκείνον» καταλήγει και μέσω αυτής «χτίζω δικούς μου ιδεατούς κόσμους, δείχνω την προσωπική μου ματιά και το πως εγώ βλέπω το περιβάλλον γύρω μας».

K.X.