Η προτομή της Κικής Δημουλά που δημιουργείται σε λευκό ελληνικό μάρμαρο, αποτελεί αποτέλεσμα της συνεργασίας του γλύπτη Γιάννη Γκούζου και του ζωγράφου - γλύπτη Γιώργη Βραχνού, ύστερα από έρευνα αλλά και κατ' ιδίαν συνάντηση τους με την ποιήτρια, στο σπίτι της στην Αθήνα, λίγο πριν φύγει από τη ζωή. Στο πλαίσιο της παρουσίασης της προτομής το επόμενο διάστημα, έχει προσκληθεί και η οικογένεια της σπουδαίας ποιήτριας, ενώ συμμετέχει και το Κέντρο Δημιουργικού Ντοκιμαντέρ με την προβολή στον χώρο του ντοκιμαντέρ "Συναντήσεις με την Κική Δημουλά" της Κατερίνας Πατρώνη.

Ρεπορτάζ: Κέλλυ Δημητρούλια

Ο γλύπτης Γιάννης Γκούζος δημιουργεί την προτομή της Κικής Δημουλά σε λευκό ελληνικό μάρμαρο 

Το Θερινό Ανοιχτό Εργαστήρι Γλυπτικής διοργανώνεται φέτος με τη συνεργασία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας και στόχος αυτής της συνεργασίας είναι η ανάδειξη των μνημείων του τόπου και ειδικά του κάστρου στην συγκεκριμένη περίπτωση. Ένας υπέροχος αρχαιολογικός χώρος, ο οποίος δυστυχώς δεν τυγχάνει σημαντικής επισκεψιμότητας, ειδικά στον χώρο της Ακρόπολης. Εκεί όμως, πάνω από 30 καλλιτέχνες, επαγγελματίες και ερασιτέχνες γλύπτες, ζωγράφοι, κεραμίστες, φωτογράφοι, έχουν βρει το ιδανικό στέκι γι' αυτό το καλοκαίρι, απολαμβάνοντας τη θέα, την ησυχία της πόλης από ψηλά, κάτω από τη σκιά των πεύκων, παρέα με το έργο τους.

Υπεύθυνοι για το εργαστήρι είναι ο Γιάννης Γκούζος και ο Γιώργης Βραχνός, οι οποίοι  για ακόμα μια χρονιά επιχειρούν κάτι τόσο μοναδικό για την πόλη της Καλαμάτας και ίσως για την υπόλοιπη Ελλάδα. Μια δράση που διαρκεί κατά το μεγαλύτερο μέρος του καλοκαιριού (ξεκίνησε 24 Ιουλίου και προγραμματίζεται να ολοκληρωθεί 13 Σεπτεμβρίου) και η φήμη της έχει φτάσει ήδη σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, με ορισμένους δήμους να επιδιώκουν και να ζητούν τη συνεργασία του εργαστηρίου, ή ακόμα και τη μεταφορά του την επόμενη χρονιά στα δικά τους μέρη. Άλλωστε, από την πρώτη κιόλας χρονιά, το κοινό λάτρεψε τους καλλιτέχνες και τα έργα τους. Πολλοί τότε, περπατώντας στο μόλο, στο Πανελλήνιο, έκαναν μια στάση για να γνωρίσουν τους ανθρώπους που δημιουργούσαν τα έργα τους, να πιάσουν ένα κομμάτι πέτρας και ένα καλεμάκι για να ζήσουν την εμπειρία... Στην πορεία τα πράγματα άλλαξαν, αφού η αρωγή του δήμου σταδιακά έπαψε. Οι άνθρωποι όμως που το εμπνεύστηκαν συνέχισαν και δίνουν κάθε χρόνο την ευκαιρία σε περισσότερο κόσμο να γνωρίσει την αξία της τέχνης και της δημιουργίας.

 "'Έρχονται οι επισκέπτες, χαίρονται με την έκπληξη που τους περιμένει, καθώς δεν περιμένουν αυτό που γίνεται εδώ" παρατηρεί ο κ. Γκούζος, ο οποίος πιστεύει πως γενικά για την πορεία ενός καλλιτέχνη, τα έργα του μιλούν, λέγοντας χαρακτηριστικά "τα έργα μας είμαστε εμείς".

Η Μαρία Παπαθανασοπούλου, ζωγραφίζει χρόνια και κάνει γλυπτική στο Καλλιτεχνικό Στέκι, ενώ παλαιότερα συμμετείχε στη ΔΕΠΑΚ. Μιλά με αγάπη για την τέχνη και με ενθουσιασμό για τη φετινή δράση στο κάστρο. Η ομαδικότητα, το μέρος, η όλη ατμόσφαιρα που δημιουργείται σε συνδυασμό της δράσης και του σημείου, η επαφή με τον κόσμο... "Μ' αρέσει να βλέπω αυτό που φτιάχνω" λέει καθώς μια πινελιά σχηματίζει στον καμβά της ένα μέρος του τοίχους του κάστρου... "Ξαναβρίσκεις τον εαυτό σου εδώ. Όλο αυτό δίνει διέξοδο σε ανθρώπους" λέει για να καλέσει τον κόσμο να μη φοβάται να δοκιμάσει. Όλα είναι εύκολα μόλις γίνει η αρχή και όλα γίνονται με έναν τρόπο μαγικό...

Η Μαρία Κουτσοδημητροπούλου ζει αυτή την υπέροχη εμπειρία και την απολαμβάνει μαζί με τους άλλους καλλιτέχνες. Στεναχωριέται όμως που δεν επισκέπτεται αρκετός κόσμος το κάστρο. Θέλει περισσότερος κόσμος να γνωρίσει αυτό το μνημείο αλλά και να δει από κοντά όσα δημιουργούν οι καλλιτέχνες. Να ρωτήσουν και να μάθουν για την τέχνη τους.

Ο Δημήτρης Μπαλουκίδης είναι εκπαιδευτικός κι επισκέπτεται κάθε καλοκαίρι την Καλαμάτα. Κάθε καλοκαίρι εδώ και 3 - 4 χρόνια συμμετέχεις στις δράσεις του ανοιχτού εργαστηρίου καθώς βρήκε αυτό που έψαχνε, Πιστεύει, αφού πάντα του άρεσε η τέχνη. κάνει κάτι δημιουργικό, απολαμβάνει την Καλαμάτα με ένα τρόπο διαφορετικό. Θεωρεί ότι αυτό το εργαστήρι είναι μια σημαντική προσφορά στον τόπο και χρειάζεται ενίσχυση, αφού δίνει τη δυνατότητα σε κατοίκους κι επισκέπτες να ασχοληθούν με την τέχνη που έχει άμεση σχέση με τις ιστορικές μας ρίζες.

 Ο Γιάννης Δρίτσας, είναι άνθρωπος της τέχνης και έχουμε δει τη δουλειά του στο θέατρο, την τηλεόραση κ.λπ. Αυτή τη φορά δημιουργεί σκαλίζοντας την πέτρα. Μιλάει με αγάπη γι΄αυτό που κάνει, εξηγεί πως είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις καταβολές μας. Η δική του ενασχόληση ξεκίνησε από την χρονιά που το εργαστήρι πραγματοποιήθηκε στο λιμάνι, τότε που θυμάται πως πλήθος κόσμου έπιασε στα χέρια του ένα καλεμάκι για να δοκιμάσει να σκαλίσει ένα κομμάτι πέτρας, τότε που ήταν αρωγός της όλης προσπάθειας ο δήμος. Θυμάται πως το αγκάλιασε όλος ο κόσμος, όπως το αγκάλιασαν και τα δικά του παιδιά, όταν είδαν τι γίνεται από κοντά.  Ο κ. Δρίτσας χρακτηρίζει το εργαστήρι "φάρο πολιτισμού" και σχολιάζει το γεγονός πως έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον άλλες πόλεις για να το πάρουν στον τόπο τους, σημειώνοντας πως κάτι τέτοιο θα είναι κρίμα για τον τόπο.

 Η Καίτη Λίντερ έλκει την καταγωγή της από την Κωνσταντινούπολη και την Ολλανδία. Ζει στην Καλαμάτα σχεδόν 9 χρόνια, προερχόμενη από το εξωτερικό και για 3η χρονιά συμμετέχει στις δράσεις, δημιουργώντας τα δικά της έργα. "Το να δημιουργεί κανείς, είναι κάτι που σε κάνει να βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά" σημειώνει. Μαθαίνεις, αναλύεις και μαθαίνεις την πέτρα, τον πηλό, το σχέδιο... "αυτό που γίνεται εδώ είναι καταπληκτικό" συμπληρώνει, αφού αποτελεί μια ανάσα καλοκαιρινή, χαρίζει όμορφα βράδια σε ΄όλους και όλοι αισθάνονται υπέροχο να δημιουργούν, να δουλεύουν στη φύση.

Οι καλλιτέχνες κι εκεί βρίσκουν αυτόν τον άλλο τρόπο να ζουν, να λειτουργούν, να σκέφτονται, να υπάρχουν, να δημιουργούν, να επικοινωνούν, να απολαμβάνουν τη φύση, την παρέα και να παρατηρούν τις μορφές, τους όγκους ... Σε μια αλληλεπίδραση με τον τόπο που δημιουργεί δυναμική. 

 Ο κ. Γκούζος καλεί όλο τον κόσμο να επισκεφθεί την Ακρόπολη του Κάστρου της Καλαμάτας για να γνωρίσει το κάστρο και τους καλλιτέχνες με τα έργα τους.