Στη θεία λειτουργία χοροστάτησε ο μητροπολίτης Σάμου και Ικαρίας Ευσέβιος και συλλειτούργησαν οι μητροπολίτες Μεσσηνίας Χρυσόστομος, Φθιώτιδος Νικόλαος, Κίτρους Γεώργιος, Πέτρας Γεράσιμος, Καρπενησίου Γεώργιος, Σταγών και Μετεώρων Θεόκλητος, Φιλίππων Στέφανος και ο επίσκοπος Καρπασίας Χριστόφορος.

Ακολούθησε η λιτάνευση της εικόνας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.

Στις εκδηλώσεις παρέστησαν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης, ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων Βασίλης Λεβέντης, οι αναπληρωτές υπουργοί Οικονομίας και Ανάπτυξης Αλέξης Χαρίτσης και Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος και πολλοί ακόμη εκπρόσωποι πολιτικών και στρατιωτικών σρχών.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος στην αντιφώνησή του στο επίσημο γεύμα που παρέθεσε για τη γιορτή της Υπαπαντής ο δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Νίκας, έστειλε μήνυμα ενότητας, τονίζοντας -μεταξύ άλλων- τα εξής:

«Εύχομαι η Παναγία να μας δίνει τούτες τις ώρες δύναμη, σύνεση και, κυρίως, αρραγή ενότητα για ν’ αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του μέλλοντος. Κυρίως στέκομαι στην αρραγή ενότητα. Θα το επαναλάβω για δεύτερη φορά μέσα σε δυο μέρες. Γιατί πρέπει ν’ αναλογισθούμε εμείς οι Έλληνες πώς, υπό όρους ενότητας, μεγαλουργήσαμε και πώς, υπό όρους διχασμού, θρηνήσαμε ακόμα και Εθνικό μας Κορμό.

Σε κάθε Δημοκρατία είναι θεμιτό να υπάρχουν διαφορές. Αλλά δεν μπορεί να υπάρχουν διαφορές στα μεγάλα και τα σημαντικά, εκείνα που έχουν καθοριστική σημασία για την πορεία του Λαού και του Έθνους μας. Απέναντι σ’αυτή την ενότητα είμαστε όλοι υπόλογοι, και θα δώσουμε λογαριασμό στην Ιστορία. Πολλώ μάλλον όταν αυτή την στιγμή η Ελλάδα δεν αγωνίζεται μόνο για τον Λαό της, δεν αγωνίζεται μόνο για την έξοδο από την κρίση και για την υπεράσπιση, όπως είπα, των Εθνικών της Δικαίων και των Εθνικών της Παρακαταθηκών. Βλέποντας κατάματα την πραγματικότητα έχουμε και έναν άλλο, μεγαλύτερο ρόλο. Χωρίς αλαζονεία, αλλά με πλήρη συνείδηση του τι είμαστε εμείς, οι Έλληνες, και τι είναι αυτή την στιγμή η Ελλάδα, πρέπει ν’αναλογιστούμε ότι αυτή την ενότητα την οφείλουμε και στο ότι η Ελλάδα μας, μπροστά στα όσα συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή μας και ιδίως στην Μέση Ανατολή, είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο σταθερότητας και Δημοκρατίας της Δύσης για να υπερασπισθεί την Ειρήνη, τα μεγάλα ιδανικά της Δημοκρατίας, τον Άνθρωπο. Και αυτό τον ρόλο τον οφείλουμε απέναντι στην ίδια την Διεθνή Κοινότητα. Και η Ελλάδα μπορεί να τον διαδραματίσει. Το έχει αποδείξει με την Ιστορία της. Το έχει αποδείξει όταν, ακόμη και κατακτημένη, δίδαξε με το παράδειγμά της τι σημαίνει Αντίσταση και τι σημαίνει Ελευθερία.

Και ύστερα το οφείλουμε και απέναντι στην Ευρωπαϊκή μας Οικογένεια, τώρα που είμαστε αναπόσπαστο μέλος της και του σκληρού πυρήνα της, της Ευρωζώνης. Χωρίς, το τονίζω, αλαζονεία, πρέπει να ξέρουμε ότι έχουμε να διαδραματίσουμε έναν σημαντικό ρόλο μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προχωρήσει για να διαδραματίσει τον Πλανητικό της ρόλο, της εμπέδωσης της Ειρήνης, της Αλληλεγγύης, της Δημοκρατίας, της Κοινωνικής Δικαιοσύνης σε όλο τον Κόσμο. Για να γίνει αυτό χρειάζεται και εκείνη να υποστεί αλλαγές. Και οι αλλαγές αυτές αφορούν την εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης. Η Ε.Ε. για να διαδραματίσει αυτό τον ρόλο μόνο ενιαία και με βάθος θεσμικό και πολιτικό μπορεί να προχωρήσει. Και σ’αυτή την πορεία η Ελλάδα, κοιτίδα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, έχει τον δικό της ρόλο να παίξει. Αλλά για να τον παίξει αυτό τον ρόλο είναι σαφές ότι πρέπει οι ίδιοι να έχουμε αποδείξει ότι ενωμένοι παίρνουμε τα μηνύματα των καιρών και από τους προγόνους μας, αλλά και απ’ την Ιστορία.»