Στο εσωτερικό του σπηλαίου υπάρχει μεγαλοπρεπής στολισμός με ωραιότατα συμπλέγματα σε οροφή, δάπεδο και τοίχο. Η εντυπωσιακή είσοδος με τις μεγάλες μαρμάρινες πλάκες κάποτε αποτελούσε την εκβολή ποταμού ο οποίος περνούσε μέσα από αυτό διανοίγοντας μέσα σε μάρμαρο στοές και κανάλια. Τα όστρακα και οστά που βρέθηκαν μαρτυρούν ότι χρησιμοποιήθηκε για τόπος κατοικίας και λατρείας.
Η βέβαιη έκταση των στοών του είναι 900 μ. περίπου, το ολικό μήκος του όμως υπολογίζεται σε 1.600μ. Ένα μεγάλο τμήμα του εξερευνήθηκε από τον Γιάννη Πετρόχειλο και τον Σουηδό βιοσπηλαιολόγο Lindberg το 1953, ενώ οι έρευνες συνεχίσθηκαν από τον Ι. Ιωάννου.