Ο πατέρα του, Σπύρος Μαρκατσέλης, ξεκίνησε την παραγωγή κρασιού το 1992 και το 2006 ίδρυσε το οινοποιείο Μαρκατσέλης, το οποίο ήταν από από τα πρώτα στην Θεσπρωτία.

Ο ίδιος εμπνευσμένος από τον πατέρα του, ακολούθησε σπουδές Οινολογίας και Αμπελουργίας, ενώ σπούδασε και στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας στην Ιταλία.

Το 2020 επέστρεψε στη γενέτειρά του και γεμάτος έμπνευση, αξιοποίησε τα θεμέλια του οινοποιείου Μαρκατσέλη.

Σήμερα, ο δηλώνει πως «έχω αναλάβει όλο το κομμάτι, των αμπελιών και των κρασιών, ενώ ο πατέρας μου έχει συμβουλευτική θέση». Πέραν των καλλιεργητικών εργασιών που κάνουν εποχικοί εργαζόμενοι, ο ίδιος ασχολείται ειδικότερα με την μεταποίηση του κρασιού, την εμφιάλωσή του, την επιλογή της ποικιλίας, την προώθηση των κρασιών και πολλά άλλα.

Μπορεί, οικονομικά να είναι περίεργη η περίοδος, όσον αφορά στο κόστος παραγωγής και το κράτος να μην επενδύει στους παραγωγούς, όπως λέει, αλλά κατάφερε ως μικρός παραγωγός να πουλήσει 10.000 φιάλες αυξάνοντας σημαντικά τον αριθμό των 3.000 που προωθούσε τα προηγούμενα χρόνια.

Από την οινοποιία Μαρκατσέλη διατίθενται στην αγορά τρεις σειρές οίνου, με πιο γνωστή την «the Shepherd». Έμπνευση γύρω από το όνομα και το σχέδιο των φιαλών, αποτελούν οι ποιμένες της Θεσπρωτίας. «Είναι φόρος τιμής στους κτηνοτρόφους, που ακόμη και με πενιχρά μέσα, κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους» αναφέρει ο Αλέξανδρος Μαρκατσέλης. Επίσης, στο Φαρμακοβούνι, υπάρχουν λύκοι, ενώ ο πιστός του φίλος, ο σκύλος του, είναι λυκόσκυλο. Εξού και ο λυκόμορφος βοσκός. Το τελευταίο κρασί της τριλογίας είναι το «Mr. Shepherd», όπου ο λυκόμορφος βοσκός ντυμένος κομψά κοιτάζεται στο καθρέφτη.

Μία premium ετικέτα που θα κυκλοφορήσει φέτος, απεικονίζει δύο μορφές αντρών, που συμβολίζουν ουσιαστικά την σύνδεση εκείνου με τον πατέρα του και την μεταλαμπάδευση της γνώσης από τη μία γενιά στην άλλη.

Στόχος της οινοποιείας Μαρκατσέλη είναι να δημιουργηθεί ένα νέο πρότυπο οινοποιείο τελευταίας τεχνολογίας στην περιοχή της Θεσπρωτίας, αναδεικνύοντας τις ηπειρωτικές ποικιλίες, που έχουν σχεδόν εγκαταλειφθεί και να συνεχιστεί η παραγωγή οίνων εξαιρετικής ποιότητας, πάντα με σεβασμό στην πρώτη ύλη και τον καταναλωτή.

Κ.Χ.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο και άλλα παρόμοια στο περιοδικό Εύφορη γη #18. Γίνετε συνδρομητής εδώ

Προσοχή!!! Η αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο εφόσον αναφέρεται στην καταχώρηση ως πηγή η eforigi.gr με ενεργό σύνδεσμο.