Ο κ. Αποστόλου τοποθετούμενος σε ερωτήματα που αφορούν στην εξωτερική σύγκλιση των άμεσων ενισχύσεων μεταξύ των χωρών κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης τόνισε τα εξής:
-Για το πρώτο ερώτημα (Αρχές σύγκλισης - ποια θα μπορούσε να είναι η βάση, ο μηχανισμός και τα περιθώρια περαιτέρω προόδου;), πρέπει να σημειώσω ότι είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Οι διαφορές που καταγράφονται μεταξύ των κρατών-μελών αντανακλούν τις διαφορετικές οικονομικές και γεωργικές συνθήκες τους. Αναφέρω τις διαφορές στο βαθμό ανάπτυξης της γεωργικής παραγωγής, στη σύνθεση και στο κόστος παραγωγής, στο μέγεθος και στην ανταγωνιστικότητα των εκμεταλλεύσεων, στη διαφοροποίηση στη σύνθεση και στο κόστος των εισροών, στην εξέλιξη του γεωργικού εισοδήματος κλπ.
Στην Ελλάδα ενώ η ανά εκτάριο ενίσχυση βρίσκεται ανάμεσα στις υψηλότερες θέσεις, η ανά αγροτική εκμετάλλευση ενίσχυση βρίσκεται στις χαμηλότερες.
Οι άμεσες ενισχύσεις διαδραματίζουν τέτοιο σημαντικό ρόλο στο τελικό εισόδημα των Ελλήνων γεωργών που εκλαμβάνονται ως απαραίτητο συμπλήρωμα του εισοδήματός τους και κατά συνέπεια αντιλαμβάνεστε το σταθεροποιητικό τους ρόλο. Αν διαταραχθεί η συμβολή των άμεσων ενισχύσεων στο γεωργικό εισόδημα τότε ένας πολύ μεγάλος αριθμός εκμεταλλεύσεων στην Ελλάδα θα καταστεί μη βιώσιμος με κίνδυνο να εγκαταλειφθεί η γεωργική δραστηριότητα με σοβαρότατες συνέπειες για την οικονομία, τη κοινωνική συνοχή και το περιβάλλον. Επομένως το θέμα πρέπει να εξεταστεί και αξιολογηθεί με ιδιαίτερη προσοχή και όχι απλοϊκά και επιφανειακά με μόνο κριτήριο την ανά εκτάριο ενίσχυση. Διαφορετικά το αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό για τη χώρα μου, η οποία αυτήν την περίοδο βρίσκεται σε πορεία εξόδου από την κρίση και με τον αγροτικό τομέα να συμμετέχει σ’ αυτή την προσπάθεια παρά τα πολύ υψηλά ποσοστά ανεργίας και με το ποσοστό απασχόλησης στο γεωργικό τομέα να είναι από τα υψηλότερα στην Ένωση.
-Στο δεύτερο ερώτημα (Επιλογές σε εθνικό επίπεδο όσον αφορά τις μεταφορές μεταξύ πυλώνων και μεταξύ των παρεμβάσεων προκειμένου να επιτευχθούν καλύτερα οι στόχοι, οι δείκτες και οι στόχοι που έχουν τεθεί στο πλαίσιο του νέου μοντέλου παράδοσης και της πολιτικής που βασίζεται στα αποτελέσματα), στηρίζουμε τις δυνατότητες ευελιξίας μεταξύ των δύο πυλώνων, με τη μεταφορά πόρων από τον ένα στον άλλο καθώς και τη μεταφορά μεταξύ των διαφόρων καθεστώτων στήριξης για την αποτελεσματικότερη συμβολή στην επίτευξη των στόχων. Θα πρέπει επιπλέον να προβλεφθεί δυνατότητα αναθεώρησης των όποιων αποφάσεων προκειμένου αυτές να μπορούν να προσαρμόζονται στις ανάγκες και τελικά να επιτυγχάνουν τους στόχους που έχουν τεθεί. Στην κατεύθυνση αυτή είναι απαραίτητη η συνεργασία με την Task Force της DG AGRI που δημιουργείται γι’ αυτό το σκοπό.
-Στο τρίτο ερώτημα (Έννοιες για τα ελάχιστα και ανώτατα όρια και για την κατανομή των κονδυλίων για συγκεκριμένους στόχους ή ειδικά μέσα π.χ. δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και το κλίμα, συνδεδεμένη στήριξη, διαχείριση κρίσεων και την πιθανή ευελιξία των κρατών μελών όσον αφορά τα μέσα αυτά) θεωρώ ότι είναι στη σωστή κατεύθυνση η λογική της οριοθέτησης πόρων που θα κατευθυνθούν για συγκεκριμένους σκοπούς και εργαλεία. Θα πρέπει όμως να προβλεφθεί και ευελιξία ως προς το εύρος αυτής της οριοθέτησης. Ευελιξία απαιτείται και πάλι ως προς τη δυνατότητα αναθεώρησης αυτών των αποφάσεων ώστε να μην εγκλωβιστούμε σε ανεπιτυχείς παρεμβάσεις που δεν θα μπορούν να επιτύχουν τους στόχους και θα ενέχουν τον κίνδυνο απώλειας πόρων. Έτσι θα εξασφαλισθεί η επίτευξη των κοινών μας στόχων και θα αποφευχθεί ο κίνδυνος επανεθνικοποίησης της ΚΑΠ.