Γράφει η Αλεξάνδρα Βέλμαχου (μέλος ''Ευκλή'')

Την Κυριακή 18/10ου οι φυσιολάτρες του Συλλόγου μας (Πεζοπόρων - Ορειβατών Καλαμάτας ''Ο Ευκλής''), περπατήσαμε 9 χλμ. στο μαγευτικό Φθινοπωρινό Μαίναλο, ακολουθήσαμε ένα από τα τόσα μονοπάτια του βουνού από το οροπέδιο της Οστρακίνας έως την γραφική Αλωνίσταινα.
Το Μαίναλο που δεσπόζει στο κέντρο της Πελοποννήσου διακρίνεται για το φυσικό του πλούτο και την ομορφιά του. Τα μονοπάτια που διατρέχουν αυτό το όρος έχουν χαραχτεί μέσα στους αιώνες.
Γεμίζει δέος κανείς, όταν σκέφτεται, ότι σε αυτά τα ίδια μονοπάτια, που βρεθήκαμε, για να θαυμάσουμε τις κατάφυτες πλαγιές και την όμορφη χλωρίδα έχουν βαδίσει ο ίδιος ο Απόλλωνας, ο Πάνας και ο Ασκληπιός !
Στο τέλος της πορείας μας στο μαρμάρινο μνημείο της Ζαμπίας Κωτσάκη, με καταγωγή από την Αλωνίσταινα, καταθέσαμε στεφάνι και κρατήσαμε ενός λεπτού σιγή, για να τιμήσουμε την μητέρα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Έτσι κύλησε η Κυριακάτικη εμπειρία μας στο αγέρωχο Μαίναλο.
Το γεγονός βέβαια ότι η εξόρμησή μας ήταν Φθινοπωρινή, έκανε το βουνό να φαντάζει ακόμα πιο όμορφο, γιατί όπως και να το κάνουμε το Φθινόπωρο με τα υπέροχα χρώματά του και την ρομαντική μελαγχολία του κάνει την φύση, να φαίνεται πιο ειδυλλιακή.
Όπως είχε πει και ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας Nathaniel Hawthorne, ''Δεν αντέχω, να σπαταλήσω κάτι τόσο πολύτιμο, όσο μια Φθινοπωρινή λιακάδα, μένοντας στο σπίτι !''