Διοργανώνεται από το Δήμο Μεσσήνης και την Εφορία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας. Εισηγητές θα είναι ο Πέτρος Θέμελης, καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας και διευθυντής του ανασκαφικού και αναστηλωτικού έργου στην Αρχαία Μεσσήνη, καθώς και ο Ανδρέας Μαρκαντωνάτος, καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας Καλαμάτας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Συντονιστής θα είναι ο Νίκος Φουσιάνης φιλόλογος στο Λύκειο Μεσσήνης.
Ειδικότερα οπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση: Η γέννηση της τραγωδίας λαμβάνει χώρα σε τυραννικό καθεστώς. Ο τύραννος Πεισίστρατος καθιέρωσε προς τιμήν του Διονύσου τη γιορτή των Εν Άστει Διονυσίων (Μεγάλα Διονύσια). Αυτή η γιορτή - που φαίνεται μεν ως θρησκευτική είχε όμως έντονη πολιτική σημασία - έμελλε να εξελιχθεί σε γιορτή της τραγωδίας και μετέπειτα της Δημοκρατίας. Πράγματι, η «ληξιαρχική πράξη γεννήσεως» της τραγωδίας τοποθετείται μεταξύ του 536-533 π.Χ.. Τότε ο ποιητής Θέσπις ανέλαβε για πρώτη φορά (με εντολή της πολιτείας) την παραγωγή μια τραγωδίας, για να παρουσιασθεί στη γιορτή των Μεγάλων Διονυσίων.
Το Θέατρο είναι η γιορτή της Δημοκρατίας και δείγματα από το πρώτο αυτό Θέατρο ευτυχήσαμε να έχουμε ανεκτίμητη κληρονομιά τ’ αρχαία θέατρα σ’ όλο τον ελληνικό χώρο, όπως το Θέατρο του Διονύσου στην Αθήνα, το Θέατρο στην Επίδαυρο, το θέατρο της Μεσσήνης κ.λπ. Και έργα από τους μεγάλους του καιρού εκείνους, τους τραγικούς Αισχύλο, Σοφοκλή, Ευριπίδη και τον κωμικό Αριστοφάνη. Στο Θέατρο επιδείχνεται το πνευματικό κεφάλαιο, ο πολιτιστικός οπλισμός μια πολιτείας, η κοινωνική αρετή ενός λαού. Γι’ αυτό το Θέατρο είναι η κατεξοχήν πνευματική τροφή του λαού. Εδώ ο λαός βλέπει, ακούει, κρίνει. Το Θέατρο - μαζί με άλλες παιδευτικές λειτουργίες που όμως τις συμπληρώνει και τις ξεπερνάει όλες σε δραστικότητα - πλάθει, καλλιεργεί και μορφώνει την κοινωνική συνείδηση, καθαρίζει τ’ άτομα από τις ατομικές τους ροπές και τα κάνει άξια μέλη του συνόλου.
Η Λειτουργία της Χορηγίας ήταν μία από τις φορολογίες της αρχαιότητας κατά την οποία ένας πλούσιος αθηναίος έπρεπε υποχρεωτικά να καλύψει τα έξοδα για τις ανάγκες του Χορού μιας τετραλογίας στους δραματικούς αγώνες.
Το θεωρικόν ήταν το δωρεάν εισιτήριο που προσέφερε το κράτος της Αθήνας για την παρακολούθηση θεατρικών παραστάσεων και άλλων εορταστικών δρώμενων από τα λαϊκά στρώματα.
